Muziek in reclame

Home » Geen categorie » Onherkenbaar

Onherkenbaar

Meest recente berichten

Recente reacties

Robert op Quooker
Beekman op Quooker
Foute teksten | Hans… op Foute teksten

Arke Beer

Eerder hebben we het hier al eens gehad over aangepaste teksten op bekende liedjes onder een commercial. Maar het kan ook andersom. De originele songtekst op een onherkenbaar aangepaste melodie.

Niet bijzonder omdat het idee natuurlijk niet echt nieuw is. Eind jaren zeventig van de vorige eeuw werden wij tijdens een les muziekgeschiedenis al eens vergast op een quizvraag. Een geluidsfragment waarin een, naar zijn accent te oordelen, Brits acteur ondersteund door een Gregoriaans koor de volgende tekst declameerde op een schijnbaar eeuwenoude melodie.

“When I was younger so much younger than today, I never needed anybody’s help in any way. But now these days are gone I’m not so self-assured. Now I find I’ve changed my mind …….”

Hier wist ik het antwoord zeker. En hoewel ik het mij – gezien de conservatieve instelling van het destijdse conservatorium – niet kon voorstellen, gaf ik aan “Help!” van The Beatles te herkennen.

Dus niet bijzonder dat dezelfde truc wordt uitgehaald in een commercial, maar wél bijzonder dat dit in de laatste maanden van 2014 vrijwel gelijktijdig wordt bedacht en uitgevoerd door twee verschillende reclamemakers.

“I’ve got chills, they’re multiplying,” zingt Lo-Fang over een bedje van piano- en synthesizerklanken. De tekst uit het op-één-na-laatste liedje uit de Grease-film werd door de reclamemakers van Chanel als passend beschouwd om het verhaal te ondersteunen in hun video voor #5.
Een knap staaltje van “story telling” overigens. Het filmpje gaat namelijk helemaal niet over een geurtje, maar over een probleem in de relationele sfeer. En het verhaal wordt goed verteld. Je verbaast je over de beslissing van de man, vraagt je hardop af wat de vrouw nu eigenlijk bezield om hem toch achterna te lopen. Je praat erover op de band. Even houdt het je bezig. Het merk lijkt niet belangrijk, alleen komt het cijfer 5 zo vaak in beeld, dat er onmogelijk onduidelijkheid over het product kan ontstaan.

Toeval bestaat, want precies op hetzelfde moment slaat Arke toe met de Bohemian Rhapsody. Opgelezen door William Shatner. U weet wel, Captain Kirk uit Startrek. De begeleiding vertoont nog wel overeenkomsten met het origineel van Queen, maar van de melodie is nog maar weinig over. Ook hier weer een sterk verhaal. Een oude, versleten knuffelbeer mag mee op vakantie. Het product – de vakantiebestemming – lijkt ondergeschikt. De mindervalide knuffel, ze mist haar rechter oog, trekt alle aandacht naar zich toe. En nee, de producenten maken niet de veelgemaakte fout dat deze film voor iedere reisorganisatie had kunnen zijn. Op het gehavende gezicht van de beer blijkt het Arke-logo één-op-één projecteerbaar.

“A Film About a Smile” van Arke had binnen drie weken bijna een half miljoen views op hun YouTube kanaal. Chanels “The One That I Want” in zes weken meer dan negen miljoen!
Verhalen hebben de toekomst in de reclame.


Plaats een reactie