Foute teksten

Hoe komt een marketingafdeling van een fabrikant of hun reclamebureau nu tot hun muziekkeuze voor hun nieuwe commercial? De sfeer moet kloppen, lijkt me. En dat is eigenlijk ook meestal wel het geval. Maar luistert er wel eens iemand naar de tekst? Ik vraag het me af. Zoals ik me sowieso wel eens afvraag hoe goed er naar songteksten wordt geluisterd. Zonde. Daar is in verreweg de meeste gevallen toch iemand ontzettend druk mee geweest. Daarom verbaast me soms de keuze voor een liedje.

Neem bijvoorbeeld de VW-reclame. Het verhaal is duidelijk. Een veel te jong jochie rijdt in z’n Golf en gedraagt zich, zoals je ook aan de reacties van zijn knappe vriendin kunt aflezen, als een klein kind. Eronder is Radar Love van Golden Earring gemonteerd. Qua ritme en drive perfect. Maar als je Barry Hay dan hoort zingen I’ve been drivin’ all night, my hands are wet on the wheel, dan bekruipt je toch het vermoeden dat het allemaal niet zo relaxt is in zo’n Golf, een Up of wat-dan-ook. Met klamme handen achter het stuur?

Valt misschien allemaal nog wel mee. Maar nou deze. De reclame van Wieckse; het zomerse biertje van Heineken. Een zonovergoten terras vol met blije mensen. De zanger van Graffiti6, Jamie Scott, zingt The sun is shilling down for lovers. Prima. Dat zien we. Het terras zit er vol mee. Maar dan but not fot me it shines for others. Weg vrolijke sfeer. You gave me love babe now it’s over. Het is voorbij. Over! Uit! En die gasten onder die parasols maar lachen. I’m feeling blue because love is gone. Ja, dat kan ik me voorstellen, dat je je dan blue voelt. Dat je midden tussen de vrolijkheid gaat zitten helpt ook niet echt mee. Guess I lose but life goes on. Dat denk ik ook wel, ja. Ik geloof dat jij nog wel een paar biertjes meer nodig hebt voor de verwerking.